Een jonge man gijzelt twee mensen op een appartement, Christiaan en Katrien. Volgens buren draagt de man een wapen, en is het leven van de gijzelaars in gevaar. Stukje voor stukje puzzel je als lezer zelf een heel verhaal bijeen, waardoor blijkt dat de gijzeling helemaal niet is wat je denkt en dat alles er om draait om iemands onschuld te bewijzen. De hoofdpersonages Arne en Christiaan hebben samen zoveel links dat het haast onmogelijk moet zijn dat er meer in het spel is. Het verhaal is te ingewikkeld om op amper 8 zinnen te vertellen, maar het komt er op neer dat niets is wat het lijkt, en dat alle stukjes met verrassende eenvoud in elkaar vallen naarmate het verhaal vordert. Vergelijk het verhaal met 'Shutter Island', alleen met een ander verhaal, maar met een even hoog 'wat?'-gehalte.
Het verhaal speelt zich vermoedelijk ergens in een gewone stad af, in het heden.
De hoofdthema's zijn een gijzeling, politie, liefde en bedrog.
Ik heb enorm genoten van dit boek. Films en boeken met een hoog 'wat?'-gehalte trekken mij al lang aan, en ik werd hier op mijn wenken bediend. Heel het boek is zo nauwkeurig en slim opgebouwd dat ik met open ogen in de vallen van de schrijver tuinde (ergens op internet las ik dat je het plot al kan doorhebben halverwege het boek, dat was bij mij alleszins niet het geval). De spanning wordt bij momenten haast ondraaglijk en ik kan me voorstellen dat ik bij momenten bijna met mijn neus op het papier zat. Telkens het verhaal een beetje aan spanning inboet, komt de schrijver met een nieuwe, even ongeloofwaardige (die dan later geloofwaardig wordt) plotwending waardoor alle radertjes in je hoofd onherroepelijk weer aan het werk moeten. Ja, dit was een uitstekend boek, en ik raad het aan aan iedereen die graag even ondraaglijke spanning wil ervaren.