Noor is 18 loopt een marathon. Tijdens deze marathon krijgen we haar biografie te lezen, met alle moeilijke momenten die ze al heeft meegemaakt. We lezen over de dood van haar vriendinnetje, waar ze niets aan kon doen maar waar ze wel bij betrokken was, haar moeilijke momenten op school en haar worsteling met ontluikende liefde. We komen ook te weten dat haar relatie met haar beste vriendin Rosie op springen staat, en dat dit vooral komt door de onverwerkte gevoelens die nog tussen hen leven. Noor moet lopen om zich goed te voelen, en dat doet ze dan ook.
Dit verhaal speelt zich af ergens in Vlaanderen. Er wordt niet expliciet naar het jaartal verwezen, maar ik heb het gevoel dat dit verhaal zich ergens in de jaren '70 afspeelt.
De hoofdthema's zijn lopen, vriendschap, liefde en onverwerkte gevoelens.
Ik heb dit boek in een keer uitgelezen. Het boeide mij mateloos. Vooral de manier waarop het boek geschreven is vind ik heel knap. Je volgt Noor tijdens haar marathon (heel mooi weergegeven door de titels van elk hoofdstuk, die verwijzen naar hoeveel kilometer ze al heeft gelopen), en elke paar kilometer volg je een andere gedachtegang. Je begint te begrijpen welke vreselijke (alles is relatief natuurlijk, maar voor haar moet het vreselijk zijn) dingen ze heeft meegemaakt en waarom ze dat van zich af wil lopen. Ze wil zich afbeulen zodat haar gedachten soms eindelijk wat meer zwijgen. Al de flashbacks zorgen ervoor dat je tegen het einde van het boek heel veel sympathie krijgt voor Noor en haar mee naar de eindstreep wil schreeuwen. Iemand die het moeilijk heeft om af en toe door te zetten kan dit boek best eventjes lezen. Ik heb overigens geen zwakke punten gevonden in dit boek. Ja, het was soms een beetje moeilijk om alles in de juiste tijdsgeest te situeren, maar eigenlijk kan dit geen kwaad en zorgt het ervoor dat je als lezer soms kritisch blijft en afvraagt hoe iets kon gebeuren. Sommige mensen zullen zeggen dat dit een meisjesachtig boek is, maar het is niet omdat het hoofdpersonage een meisje is dat alles daarom emotionele troep is. De frisheid van dit boek deed mij deugd na enkele zwaardere dobbers die ik gelezen heb.